N. 4727
Fecha de emisión: 2012 junio 7
Imagen:
Leyenda alusiva: Eibar : 100 aniversario 1912 - 2012. ArmeríaEskola
X.
Otra leyenda alusiva:
Pie de imprenta: Centenarios / M RCM-FNMT 2012
Valor facial: 0,85 €
Técnica de impresión: Offset
Dentado: 13 ¾
Tirada: 300.000
Serie: Centenarios
Pliego: 50 sellos
Eibarko udalbatzak 1912ko uztailaren 1ean egindako bileran, mozio bat
onartu zen, eskaera honekin: “... Armategi, marrazketa, arte eta lanbide
eskola ezartzea, herriko produktuen behin betiko erakusketa, Armategi
Museoa, eta atzerrian fabrikatutako arma-modeloen hautaketa…".
Eskola berriaren lehenengo harria 1913ko urtarrilaren seian jarri
zuten, eta 1914ko ekainean inauguratu zen.
Helburua zen Armagintza Eskola —haren emakida atzerrian eskatzen zen—
garaiko erabilerarako Arte eta Lanbideen Eskola soila baino gehiago
izatea; izan ere, proiektuaren sustatzaileak aldi berean ziren
enpresariak, armagintzako langileak eta grabatzaileak, eta beharrezkoa
ikusten zuten ezagutza zientifiko- teknologikoak mespretxatuko ez zituen
prestakuntza izatea. Hortik abiatuta, hiru ikasturteetan, irakasgai
praktikoak ez ezik gai hauek ere ematen ziren eskoletan: matematika,
fisika, teknologia eta marrazketa, elektrizitatea, tratamendu termikoak,
frantsesa, kontabilitatea. etab.
Industria-espezialitateek ikasle gehiago erakarri zituzten
armagintzara; horregatik, hasierako izena aldatu zitzaion, eta, horren
ordez, izen hau jarri: “Escuela Especial de Mecánica de Precisión y de
Armería de Eibar”.
Udalbatzek eta Eskolako Patronatuak 1954ko maiatzaren 10an egindako
bileran erabaki zuten ondasun higigarri eta higiezin guztiak Hezkuntza
Nazionalaren Ministerioari ematea, prezio sinboliko batengatik, baina
baldintza batekin: Ministerioak eraikina eta ikasketa-planak zabaltzeko
proiektua bete, eta lehendik zituenak manten zitzala.
Izendapen- eta sail-aldaketa ugari egin eta gero (gaur egun Eusko
Jaurlaritzaren mende dago); 1988an, Instituto Específico de Formación
Profesional Superior "Escuela de Armería" izena eman zitzaion, eta 2000.
urtean gaur egungo izena hartu zuen, Armeria Eskola; bertan, batxilergo
teknologikoa eta lanbide-prestakuntzako goi- eta erdi-mailako heziketa
zikloak ematen dira.
Zigiluaren kondairak X-a darama ArmeriaEskola hitzaren ostean. Haren
esanahiak, ordea, ez du X letrarekin identifikatzen, San Andres
gurutzearekin baizik (X itxura du baita ere). San Andres gurutziltzatua,
gurutze itxurarekin, Eibarko patroia da, eta herriko ezkutuaren
elementurik garrantzitsuena, hain zuzen ere, San Andresen gurutzea da,
kolore gorrikoa. Hortaz, zigilua Eibarko X-rekin identifikatzen da,
Armeria Eskolaren egoitzarekin, hain zuzen ere.
Diseinu nagusia, interpretatzeko zaila dena, kolpekariaren eta
su-armaren zaintzaren irudikapen tridimentsionala da. Nicolás Vázquez
López bilbotarrak diseinatu zuen, gertaerari zegokion logotipoa
hautatzeko 2010eko lehiaketaren irabazleak, hain zuzen.
N. ***
Fecha de emisión: 2013 enero 2
Imagen: Puerta de Castilla
Leyenda alusiva: Puerta de Castilla. Tolosa. Guipúzcoa
Otra leyenda alusiva:
Pie de imprenta: M RCM-FNMT 2013
Valor facial: A
Técnica de impresión: Offset
Goma: Autoadhesivo.
Dentado:
Tirada: -
Serie: Arcos y puertas monumentales.
Tipología: carné de 8 sellos
Erdi Aroko herri gipuzkoarra da Tolosa; bere defentsarako harresi bat
altxa zuen, zegozkion ateekin. Haietako batek, hegoalderantz dagoenak,
Gaztelako atea zuen izena. Denborarekin, ordea, Erdi Aroko harresia
lurrera bota zuten, eta Gazteluko atea ere bai; beraz, XVIII. mendean,
atea zegoen tokian arku bat altxa zuten, eta herriko alde zaharra
komunikatuta mantendu zen, handik gertu eraikitako Eskolapioen
ikastetxearen azpitik. XX. mendean, eskola lurrera bota zutenean, arkua
mantentzea erabaki zuten, eta egitura libre baten moduan geratu zen.
Arrazoi hori dela eta, Eskolapioen Arkua izenez da ezaguna.
Zigilua “agiri” batean dator, hau da, orri tolesgarri batean, zortzi
zigilu autoitsaskorrekin. Agiriari atxikitako gaintzeko zigiluak irudi
hauei dagozkie: Alcazar atea (Ávila), eta Toledoko atea (Madril),
Erraldoien arkua (Antequera) eta Kaputxinoen arkua (Andújar) eta arku
erromatarrak (Cáparra, Medinaceli eta Cabanes)
|